Korzyści zdrowotne związane z utratą wagi

Otyłość nadal jest dużym wyzwaniem, zarówno na poziomie krajowym, jak i globalnym. Jednak częstość występowania otyłości w Stanach Zjednoczonych jest wyższa niż w jakimkolwiek innym kraju¹. Otyłość niesie ze sobą kilka czynników ryzyka, w tym cukrzycę typu II, choroby układu krążenia, obturacyjny bezdech senny, PCOS, przewlekłą chorobę nerek, niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby (NAFLD) i wiele innych. Mimo to, współistniejące choroby, a nawet wskaźnik śmiertelności, można zmniejszyć dzięki minimalnej do umiarkowanej utracie wagi. Co więcej, w przypadku większości współistniejących chorób, im większa utrata wagi, tym większa poprawa!

Poświęćmy chwilę, aby przyjrzeć się kilku współistniejącym chorobom i pokazać, że nawet niewielka utrata wagi może przynieść poprawę. W przypadku każdej podróży związanej z utratą wagi, dostrzeganie i świętowanie zwycięstw, które nie są związane z wagą, jest równie ważne.

Wpływ utraty wagi na cukrzycę typu II

Utrata wagi może pomóc w zapobieganiu i poprawie cukrzycy typu II. Nawet umiarkowane, 6,7% zmniejszenie masy ciała wykazano w dwóch różnych badaniach jako zmniejszające występowanie cukrzycy typu II o 58%. Ponadto, częstość występowania cukrzycy zmniejszyła się we wszystkich rasach, płciach, grupach wiekowych i poziomach otyłości². Niezależnie od tego, kim jesteś, nawet niewielka utrata wagi może pomóc w zapobieganiu cukrzycy typu II.

Badanie Look AHEAD objęło ponad 5000 diabetyków typu II i zbadało ich utratę wagi oraz wpływ na cukrzycę. Nawet uczestnicy, którzy stracili 5% wagi (ale więcej niż 2%), zauważyli poprawę w poziomie glukozy na czczo i hemoglobiny A1c. Ponadto, im większa utrata wagi, tym lepsze wyniki. Należy zauważyć, że te poprawy związane z utratą wagi nastąpiły, gdy uczestnicy ZMNIEJSZALI swoje leki na cukrzycę w miarę potrzeb²

Wpływ utraty wagi na ryzyko chorób układu krążenia

Badanie Look AHEAD pokazało również korzyści nie tylko dla cukrzycy typu II. Jeśli chodzi o wpływ na ryzyko sercowo-naczyniowe, trójglicerydy i skurczowe ciśnienie krwi (pierwsza liczba w odczytach ciśnienia krwi) zaczęły się poprawiać przy utracie wagi od 2% do 5%. Cholesterol HDL i rozkurczowe ciśnienie krwi (druga liczba w odczytach ciśnienia krwi) zaczęły się poprawiać przy utracie wagi od 5% do 10%. Wszystkie te czynniki ryzyka nadal wykazywały poprawę wraz z dalszą utratą wagi².

Wpływ utraty wagi na obturacyjny bezdech senny

Utrata wagi musi być nieco bardziej znacząca, aby pomóc w poprawie obturacyjnego bezdechu sennego (OSA), ale jest to osiągalne. Ciekawą rzeczą związaną z OSA i utratą wagi jest to, że nawet przy niewielkim odzyskaniu wagi, OSA pozostawał w remisji u niektórych uczestników². Badanie Look AHEAD obejmowało podbadanie o nazwie Sleep AHEAD. Zbadano w nim zmiany w bezdechu sennym obserwowane w wyniku intensywnej interwencji stylu życia w porównaniu z wsparciem i edukacją dotyczącą cukrzycy. Intensywna interwencja stylu życia (ILI) jest definiowana jako obejmująca co najmniej 6 miesięcy intensywnej, kompleksowej interwencji stylu życia, składającej się z diety o obniżonej kaloryczności, zwiększenia aktywności fizycznej i terapii behawioralnej³. Po roku remisja OSA była 3 razy częstsza w grupie ILI. Aby zobaczyć poprawę w OSA, potrzebna była utrata wagi co najmniej 10 kg (~22 funty).

Oto tylko kilka współistniejących schorzeń, które poprawiają się dzięki minimalnej do umiarkowanej utracie masy ciała. Istnieją również dane pokazujące poprawę w przypadku PCOS, choroby zwyrodnieniowej stawów, niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby (NASH), depresji, wysiłkowego nietrzymania moczu i wielu innych! Nigdy nie jest za późno, aby dążyć do utraty wagi, i nie zniechęcaj się minimalną utratą wagi. Nawet te kilka kilogramów poprawia twoje zdrowie od wewnątrz.

Bibliografia:

1. Mechanick, Jeffrey I. “AACE/TOS/ASMBS/OMA/ASA 2019 Guidelines.” Endocrine Practice, vol. 25, no. 12, 2019, doi:10.4158/GL-2019-0406.GL.
2. Ryan, D. H., MD, FTOS, & Yockey, S. R., MD, FACOG. (2017). Utrata masy ciała i poprawa w przypadku współistniejących schorzeń: Różnice przy 5%, 10%, 15% i więcej. Curr Obes Rep, 6(2), 187-194. doi:10.1007/s13679-017-0262-y
3. Webb, V. L., & Wadden, T. A. (2017). Intensywna interwencja stylu życia w przypadku otyłości: zasady, praktyki i wyniki. Gastroenterology, 152(7), 1752-1764. doi:10.1053/j.gastro.2017.01.045